بافت فرسوده و ناپایدار و انواع آن ها
بافت فرسوده و ناپایدار در معماری این گونه تعریف‌می شود:
بافت‌فرسوده: به بلوک هایی اطلاق‌می‌شود که هر سه شرط ذیل را داراباشند:
- ناپایداری: ۵۰% از بناهای موجود در بلوک، ناپایدار بوده و از استحکام لازم برخوردار‌نباشند.
- نفوذناپذیری: حداقل ۵۰% معابر بلوک، دارای عرض کمتر از ۶ متر باشد.
- ریزدانگی: حداقل ۵۰% عرصه ساختمان‌ها در آن بلوک شهری مساحتی کمتر از ۲۰۰ مترمربع داشته‌باشند.
سه دسته مهم بافت های فرسوده و ناپایدار
- بافت‌های دارای میراث فرهنگی
- بافت‌های شهری (فاقد میراث فرهنگی)
- بافت‌های حاشیه‌ای (سكونتگاه‌های غیررسمی)
ضوابط مربوط به این موضوع
در طرح تفصیلی جدید پلاک‌های بیش از ۱۵۰ متر که پروانه‌ساخت‌وساز می گیرند، یک طبقه تراکم تشویقی هم دریافت‌می کنند و به پلاک های ریز دانه بیش از ۱۵۰ متر که تجمیع شوند ۲ طبقه تراکم داده‌می شود.
نقش بلوک شهری در برنامه ریزی شهری
بلوک شهری (City block) یا به اختصار بلوک به اجزای طراحی و برنامه‌ریزی شهری گفته می‌شود که کوچکترین جز شهر محسوب می‌شود، که توسط خیابان‌های اطراف محصور شده باشد. بلوک‌های شهری فضایی‌است که توسط ساختمان‌های شهر ایجادمی شود و ابتدایی‌ترین واحد بافت‌شهری محسوب‌می‌گردد. یک بلوک شهری می‌تواند مجموعه‌ای از یک یا تعدادی زمین یا ساختمان با مالکیت‌های مستقل باشد.
سه شاخص بافت ناپایدار
بافت ناپایدار دارای یكی از سه شاخص ریزدانگی، نفوذناپذیری و ناپایداری است اما بافت فرسوده هر سه این شاخص ها را باهم دارد.
تعریف بلوک ناپایدار:
بلوک های شهری که حداقل ۵۰ درصد از ساختمان‌های آن ها غیرمقاوم باشند. (شورای عالی شهرسازی و معماری)
ضوابط بافت ناپایدار:
به حداقل مساحت قطعه تک پلاک یا تجمیع ۱۵۰ متر به بالا، یک طبقه تشویقی تعلق‌می گیرد.
برای طراحی داخلی، طراحی نقشه و طراحی نما ساختمان می توانید سفارش خود را به صورت آنلاین در سایت ما ثبت کنید!!
