سبد خرید
0

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

تلفن گویا: 034-34370360

تاثیر اقلیم در معماری چگونه است؟

آشنایی با تاثیر اقلیم در معماری

هدف اصلی در این تحقیق بررسی های تاثیر اقلیم در طرح ریزی شهری است، چرا که شرایط آب و هوایی به موازات سایر عوامل محیطی از مهمترین عوامل موثر در شکل گیری و تکوین شهرها و تداوم حیات شهری به شمار می آید. در واقع شهره، عناصر شهری و عملکرد آن ها همواره از عناصر و عوامل آب و هوایی متأثر بوده و هستند .

این تأثیر پذیری تا قبل از پیدایش مادر شهرها و شهرهای بزرگی تقریبا یک سویه بوده و از آن به بعد شهرها نیز در اوضاع اقلیمی فضای پیرامون خود تأثیر گذاشته و تغییرات اقلیمی میکرو را پدید آورده اند به گونه ای که امروزه یک قلمرو اقلیمی خاص به نام ” میکرو کلیمای شهری ” ظهور یافته و مطالعات مربوطه تحت عنوان ” آب و هوا شناسی شهری” مطرح گردیده است.

در این رابطه باید بدانیم که در روابط متقابل بین پروژه های ساختمانی و هوا با آب و هوا دو جنبه کلی وجود دارد:

  • اول: اثرات آب و هوا بر روی طرح و شکل ساختمان و استقرار آن
  • دوم: اثرات مستقیم آب و هوا بر روی فعالیت های ساختمانی

در رابطه با این موارد و برنامه ریزی مربوط به آن موارد زیر باید مد نظر قرار گیرند:

  • مکان یابی مناسب و مطلوب
  • نظم و ترتیب بناها نسبت به یکدیگر و در رابطه با تأثیر پذیری از عناصر اقلیمی
  • مقاومت مصالح به کار گرفته شده در برابر عناصر و عوامل آب و هوایی
  • پلان، شکل و طراحی ساختمان نسبت به شرایط آب و هوایی
  • ضرایب راحتی و آسایش مبتنی بر یک معماری همساز با اقلیم

مکانیابی ساختمان ها چگونه است؟

در این رابطه دو عنصر دما و باد بیشترین نقش را بر عهده دارند. بنابراین به منظور آمایش شهری و بالاخص ساخت و سازهای جدید لازم است که بخش های خوش آب و هوا تر و دارای شرایط حرارتی مطلوب تر به مناطق مسکونی، آموزشی، اداری، خدماتی و تفرجگاهی اختصاص یابند و ابنیه ای مانند؛ انبارها، صنایع آلوده ساز و امثال آن به نقاط دارای هوای نامساعدتر هدایت شوند. هر چند که برای برخی از کالاها باید شرایط حرارتی و رطوبتی مناسبی در نظر گرفت.

مکانیابی ساختمان ها چگونه است؟

نظم، ترتیب و جهت گیری بنا 

مورفولوژی و یا ساخت و بافت شهر همانگونه که متأثر از سایر پارامترهای طبیعی بوده از شرایط آب و هوایی نیز تأثیر پذیر است. مثلاََ یک رودخانه و یا یک دریاچه به غیر از موارد دیگر در امتداد سواحل خود یک میکروکلیمای خاص و گاه فرح بخش به وجود می آورند که همین می تواند یکی از دلایل ساخت طولی و با نواری شهرها در این نواحی باشد.

و یا اینکه شهرهای مشرف بر کوهستان ها به دلیل وجود هوای سالم و مطبوع کوه خود را به روی دامنه ها بالا می کشند و چنین گسترشی ضمن این که در ساخت شهر اثر می گذارد نوعی طبقه بندی اجتماعی به وجود می آورد که خود در بافت شهر مؤثر واقع می شود.

بدین معنی که حاشیه رفاه در بخش های مرتفع و دامنه ای بافتی درشت و گسترده و غير متراکم ( مساكن ویلایی و بزرگ با معابر کمتر ) را به وجود می آورد در حالی که در قسمت های کم ارتفاع تر و دارای آب وهوای نا مناسب تر بافت شهر ریز و متراکم و فشرده ( مساکن کوچک و چند طبقه با معابر و کوچه های بسیار ) است. به نظر می رسد در میان عناصر جوی دو عنصر تابش خورشید و باد بیش از بقیه در ساخت و بالاخص بافت شهر تأثیر می گذارند.

تاثیر گذاری آفتاب و زاویه تابش آن بر بنا

علی رغم تغییرات فصلی و محلی زاویه تابش آفتاب و در نتیجه طول زمان و شدت تابش خورشید در نظر گرفتن این پارامتر و محاسبه آن در شهر سازی، برنامه ریزی شهری و طرح ریزی شبکه گذرهای شهری در این رابطه باید بدانیم که گذر های شهری گرمسیری ( شهر های عرضی پایین ) به ویژه در فصل تابستان به سایبان بیشتری نیاز دارند، لذا در طراحی این شبکه باید تلاش نمود تا جهت گیری گذر ها به گونه ای باشد که کمتر در معرض تابش آفتاب قرار گیرند.

بنابر این توصیه می شود که در چنین شهرهایی جهت معابر و گذرهای شهری حتی الامکان شرقی–غربی باشد. بالعکس در شهرهای سردسیر (خاص مناطق کوهستانی و عرض های بالا) در صورتی که شرایط توپوگرافیک و غیره اجازه بدهند بهتر است که خیابان ها و کوچه ها و معابر شمالی-جنوبی باشد تا شهروندان بتوانند هم از نور و تابش خورشید بیشتر بهره بگیرند و هم این که شدت و مدت يخبندان معابر کمتر و در نتیجه آمد و شد بهتر گردد.

نکته دیگر آن که بافت فشرده و متراکم در مراکز شهری، محلات فقیر نشین و کم در آمد و یا در مناطق دارای ابر آلودگی زیاد به مقدار قابل توجهی از نور گیری فضاهای ساخته شده، می کاهد. از این رو در بافت شهری اینگونه مناطق رعایت فاصله مناسب بین ساختمان ها به منظور بهره گیری بیشتر از نور و تابش خورشید امری ضروری است و لذا باید بافت شهری را گسترده تر نمود. در اکثر شهرهای شوروی سابق و بلوک شرق برای این منظور رشد عمودی بناها را زیاد نموده و در عوض فاصله افقی و فضایی آن ها را افزایش داده اند.

باد و تاثیر گذاری آن در اقلیم

باد نیز یکی از پارامترهای جوی است که می تواند در رابطه با بافت شهر مورد توجه قرار گیرد. جهت گیری معابر و بافت شهر بالاخص در سمت توسعه شهر با مناطق قابل توسعه باید به گونه ای باشد که با بادهای مزاحم مقابله کند و از بادهای مناسب بهره گیرد. برای این منظور شدت و جهت انواع باد و بالاخص باد غالب باید بررسی و شناسایی شود و سپس بر اساس آن طراحی نمود.

در رابطه با باد غالب و مزاحم (باد مسلح به ماسه) باید گذرها طوری طراحی شوند که این باد به راحتی بتواند از داخل شهر عبور کند. اثر باران نیز در بافت شهرهای دامنه ای نباید از نظر برنامه ریزان دور بماند چرا که کوچه ها و خیابان های تقریبا عمود بر شیب و یا اریب از شدت روان آب و سیل حاصل از بارندگی می کاهد و بالعکس معابر واقع در جهت شیب بر شدت آن می افزاید.

باد و تاثیر گذاری آن در اقلیم

مقاومت مصالح به کار رفته در بنا ها

می دانیم که محیط و طبیعت معمولاََ مواد و مصالح مورد نیاز و سازگار با اقلیم را در اختیار انسان قرار می دهد اما متأسفانه در عصر حاضر بنا به دلایلی بیشتر از مصالح غیر بومی و وارداتی استفاده می شود که کمتر با اقلیم ناحیه هماهنگی دارد و لذا دردسرهای زیادی به بار می آید. به عنوان مثال در مناطق کویری و بیابانی رس بسیار زیاد است و خشت یا آجر حاصل از آن که در معماری شهرهای کویری مانند یزد مورد استفاده قرار می گیرد.

ضمن عایق بودن در مقابل تغییرات حرارتی از نظم و استحکام نیز گاه با تیر آهن رقابت می کند. یا در مناطق جنگلی مثل، شمال ایران جنس مصالح به کار رفته در بناها باید به گونه ای باشد که در برابر رطوبت و خوردگی حاصل از آن (یعنی عمل هوازدگی شیمیایی و پوسیدگی) مقاومت بیشتری داشته باشند. به این ترتیب بکار بردن مصالح فلزی در این مناطق چندان مناسب نیست و سنگ های ساختمانی مثل؛ آهک و تراورتن و غیره نیز برای روکار و نمای ساختمان مطلوب نخواهد بود، زیرا باران در انحلال و خوردگی آن ها نقش بسزایی دارد.

از این رو در چنین مناطقی بکار گیری مصالح چوبی، سفالی و امثال آن مستحکم تر و مقرون به صرفه تر خواهد بود. به طور کلی یک ساختمان باید برای مقابله و مقاومت در برابر نیروهای حاصل از عناصر و عوامل آب و هوایی نظیر؛ افت و خیز های درجه حرارت، تغییرات رطوبت، باران، بار سنگین برف، یخ، نیروی باد و فشار طراحی شود.

 تاثیر گذاری درجه حرارت اقلیم ساختمان ها

درجه حرارت یکی از مهمترین عناصر آب و هوایی است که باید در احداث ساختمان مورد توجه قرار گیرد. به ویژه مصالح فلزی بر اثر درجه حرارت منبسط و منقبض می شوند و این مسأله باید برای جلو گیری از لغزش و یا تکان خوردن تیرهای حمال مورد توجه قرار گیرد و برای دوره گرم و یا انقباض و شکستگی در هوای سرد به گونه ای حمایت و تقویت شوند.

کابل های استیل (فلزی) در هوای گرم شکم می دهند و در هوای سرد سفت و آماده بکار می شوند. تیرهای فلزی عمودی و قائم واقع در سمت آفتابگیر ساختمان نسبت به طرف سایه گیر آن بیشتر منبسط شده و به این ترتیب متحمل خمیدگی های روزانه شده که خود سبب ایجاد کشش ها و فشارهایی در ساختمان می گردد.

استفاده از رنگ ها در تاثیر گذاری اقلیم بنا ها

البته استفاده از رنگ ها که بخش وسیعی از انسولاسيون خورشید را منعکس می سازند به کم کردن این گونه مسائل و مشکلات کمک می کنند. امروزه رنگ های منعکس کننده و طرح های ایمنی برای به حداقل رساندن خطر سرریز شدن یا ترکیدگی ناشی از انبساط محتویات تانکرهای ذخیره (مثل آب) تولید می شوند. هنگامی که درجه حرارت به سرعت به زیر نقطه انجماد و یخبندان می رسد. بتن، سنگ و دیگر انواع مصالح ساختمانی (بخصوص اگر مرطوب باشند) دستخوش خسارات زیادی می شوند.

انبساط یخ در درزها و شکاف ها و یا در زمین مرطوب مجاور دیوارهای سنگ کاری شده غیر مسلح و فاقد آبگذر (مجرای زهکشی) عموماََ منجر به شکستگی و تخریب ساختمان ها می شود. بنابراین در شهرهای به ویژه گرم و بیابانی که دامنه گرما زیاد است، دیوارها، بام ها و مصالح به کار رفته در آن ها در روز منبسط و به هنگام شب منقبض می گردند.

 

استفاده از رنگ ها در تاثیر گذاری اقلیم بنا ها

ضریب انبساط به چه معنا است؟

به عنوان نمونه معنی ضریب ۱۰ در این واحدها این است که با افزایش حرارت ۱۰ درجه سانتیگراد به مقدار بر طول یک میله از مواد اضافه می شود. بر این اساس یک تیر آهن که در حرارت ۳۲ درجه فار نهایت ۱۰۰ پا طول دارد در حرارت ۱۰۰ درجه فارنهایت نیم اینچ درازتر خواهد شد. لازم به ذکر است که تیر های چوبی در اثر حرارت از لحاظ طول منبسط نمی شوند ولیکن از نظر عرضی کمی بزرگتر می گردند. اثر حرارت در چوب تحت الشعاع اثر رطوبت در چوب شده زیرا اثر رطوبت در چوب زیادتر از حرارت است.

درجه حرارت زیاد در عرض های پایین

درجه حرارت زیاد در عرض های پایین اثر نامطلوبی بر روی بام های آسفالته و یا قیر اندود شده بر جای می گذارد، زیرا حرارت بام ها یا جاده های قیر ریزی شده که در معرض آفتاب قرار می گیرند گاه به ۱۳۰ تا ۱۴۰ درجه فارنهایت می رسد و در بعضی نقاط که هوا خشک‌تر است حرارت آنها به ۱۶۰ درجه فارنهایت هم می رسد.

این مسأله ضمن افزایش گرمای فضای داخل بنا باعث ذوب شدن و جاری شدن قیر در سطح بام می گردد و در نتیجه علاوه بر مسدود نمودن ناودا نها و زهکش های پشت بام و داخل ساختمان این الزام را به وجود می آورد که بام هر ساله آسفالت شود.

همچنین اگر به جای آسفالت از سیمان استفاده شود باز در این صورت دامنه گرمای زیاد و انبساط و انقباض ناشی از آن موجب ترکیدگی سیمان بام و نفوذ آب و کاهش عایق بندی بام می شود که خود مستلزم صرف هزینه های مکرر ایزوله نموده و عایق بندی می گردد.

تاثیر درجه حرارت بر ساختمان 

درجه حرارت همچنین کارآیی کارگران را در طی اجرای پروژه های ساختمانی تحت تأثیر قرار می دهد. درجه حرارت های خیلی بالا به بیمار شدن افرادی که کار فیزیکی سختی انجام می دهند منجر می شود. درجه حرارت های پایین نیز لباس و پوشش بیشتری را می طلبد و به موجب آن کارهای بدی و دستی پیچیده و مشکل تر می شوند. حوادث رخ داده در طی دوره های دارای درجه حرارت های زیر نقطه انجماد و یا گرمای زیاد فراوانتر از حوادث ایجاد شده در شرایط طبیعی است.

بتن ریزی در هنگام یخبندان و تاثیرات آن بر ساختمان

به هنگام بتن ریزی و ملات ريختن نیز اگر یخبندان از قبل کاملاََ مستقر شده باشد بتن و ملات خسارت می بینند. زمین و خاک یخ بسته هم برخی از فعالیت های ساختمانی را عقب می اندازند. در همین جا اضافه کنیم که باد، بارش برف و باران هم فعالیت های ساختمانی را کند و یا متوقف می سازند. رطوبت نسبی موجود در هوا نیز به لحاظ این که بر روی مواد و مصالح ساختمانی پوشش و یا روکش ساختمان و رنگ ها اثر می گذارند با اهمیت است.

فلزات عموماََ از نظر فساد و خوردگی تدریجی تحت شرایط رطوبت نسبی بالا بسیار متعدد هستند. فساد فیزیکی و شیمیایی رنگ ها نیز توسط هوای مرطوب به سرعت افزایش می یابد و بنای سنگ کاری شده نیز تحت شرایط رطوبتی سریع تر خرد و تجزیه می شوند. ریزش باران نه تنها اثرات مخرب رطوبت را زیادتر می کند بلکه دارای آثار فیزیکی مستقیم بر روی سطوح رو باز نیز است.

باران های سنگین بناهای خاکی و سفالی را فرسوده کرده و روان آب ها و سیلاب هایی ایجاد می کنند که فونداسیون هارا به تحلیل می برند. این نوع باران ها بتن تازه ریخته شده را حفر، خاکریزهای زمین را فرسوده و اکثر فعالیت های متحرک زمینی را کند یا متوقف می سازند. سدها، کانال ها، ستون ها و پل ها نیز باید حداکثر مقاومت را در برابر باران های سنگین و سیل ناشی از آن داشته باشند.

تاثیر گذاری ریزش برف و انباشته شدن آن بر ساختمان

ریزش برف و انباشته شدن آن مقاومت نسبتا زیاد سازه ها را طلب می کند. در بناهای نواحی کوهستانی و عرض های بالا بام ها را باید آنقدر محکم ساخت که تاب نگاه داشتن برف های سنگین را داشته باشد. تراکم و انباشتگی برف بر روی سایر سطوح افقی سازه ها وزن فوق العاده ای را به وجود می آورند که در این صورت احداث حفاظ های مکمل و اضافی برای جلوگیری از ریزش آن ها ضروری است. افزایش پتانسیل یخ بر روی برج ها، پله ها و کابل ها نیز، مرزهای ایمنی در طرح را فرا می خوانند.

ساختمان هایی که به شدت مملو از یخ و برف بوده در مقابل دیگر عوامل جوی مثل باد آسیب پذیر تر هستند. باد نیزیک فشار و نیروی مستقیم را در مورد تمام ساختمان ها و سازه های واقع در مسیرش اعمال می کند و لذا باید حداکثر سرعت باد و فشار مورد انتظار را در طراحی ساختمان ها، برج ها و پل ها در نظر گرفت. در این رابطه محاسبات مبتنی بر سوابق آب و هوایی و نیز آزمایش های مربوط به مهندسی سازه ها کمک می کنند. 

طرح و شکل ساختمان ها در تاثیر گذاری اقلیم

از نظر تأثير آب و هوا بر شکل و طرح ساختمان می باید موارد زیر را در برنامه ریزی ها مورد توجه قرار داد:

  1.  نور و روشنایی فضای داخل ساختمان
  2.  تعادل حرارتی داخل ساختمان
  3.  موقع و محل بنا در برابر باران و برف در یخبندان
  4.  شکل بنا در رابطه با دفع و یا کاهش نیروی تخریبی باد

اگر بنا و ساختمانی در برابر عناصر و عوامل اقلیمی خوب طراحی شود و شکل و پلان آن به گونه ای باشد که موارد فوق الذکر را تأمین کنند در این صورت نه تنها ضریب ایمنی و مقاومت سازه بالا می رود بلکه راحتی و آسایش ساکنین بنا نیز از نظر بیو کلیمای انسانی فراهم می گردد.

شکل بنا و نور و روشنایی آن در تاثیر گذاری اقلیم

عمده ترین عوامل مؤثر در نورگیری ساختمان عبارتند از:

  • عرض جغرافیایی و موقعیت خورشید که در زاویه تابش و جهت تابش نیز مؤثر است.
  • طول زمان تابش و شدت تابش که اولی به تعداد ساعات آفتابی در روز بستگی دارد و دومی یعنی شدت تابش به عواملی نظیر؛ ارتفاع، مقدار ابر، هواريزه ها (گرد و غبار معلق در هوا ) و آلودگی جو وابسته است.
  • بافت شهری و جهت گیری کوچه ها به خیابان ها و معابر که مسلماََ بافت فشرده و متراکم و معابر تنگی نور گیری را کم می کند و به عکس.
  • تراکم و فشردگی مساکن که به مساحت آن ها بستگی دارد. طبعاََ در زمین ها و قطعات کوچک فاصله و در نتیجه نورگیری بناها کم می شود.
  • فرم و جهت صحن حیاط در ارتباط با موقعیت ساختمان های همجوار

بنابراین طراحان، معماران، شهرسازان و برنامه ریزان شهری بایستی با توجه به موقعیت جغرافیای شهر مورد نظرشان موارد فوق الذکر را در نظر بگیرند و نور متناسب با شرایط محل را برای پروژه های ساختمانی تأمین نمایند. مثلاََ برای این که نور و حرارت زیادی به درون بناهای واقع در عرض های بالا هدایت شود لازم است که بافت شهری گسترده و غير متراکم مساكن باز و غیر فشرده، تعداد پنجره ها و ارتفاع آن ها زیاد باشد و در عوض از احداث بالکن ها و سایبان ها و امثال آن ممانعت به عمل آید.

شکل بنا و نور و روشنایی آن در تاثیر گذاری اقلیم

شکل بنا و تعادل حرارتی در تاثیر گذاری اقلیم

ایجاد حرارت مناسب و تهویه مطبوع در فضای داخلی بنا یکی دیگر از موارد مربوط به معماری است که کاری چندان سهل نخواهد بود. چرا که این مسأله در رابطه با آسایش و یا عدم آسایش انسان قرار می گیرد و مفاهیم گرما یا سرما بیشتر ناشی از احساس طبیعی انسان و شرایط فیزیولوژیک وی است. یک انسان با پوشش سبک و در حال استراحت با دمای ۲۳ درجه سانتیگراد در حالت تعادل قرار دارد ولی در همین دما اگر برهنه باشد باید به کار سبک با ورزش بپردازد.

به طور کلی انسان برای برقراری تعادل حرارتی و آسایش گرمایی به شیوه های گوناگون به مقابله با محیط و شرایط آب و هوایی می پردازد مثلاََ، از غذا، پوشاک، وسایل گرمایی و مسکن مناسب برای کنترل دمای بدن خود استفاده می کند.

بدیهی است که یکی از معیارهای مهم برای ایجاد تعادل حرارتی و در نتیجه منطقه آسایش، بکار گیری استانداردهای معماری و طراحی ساختمان برای افزایش یا کاهش دمای درون بنا است. برای نیل به این منظور باید عوامل مؤثر در درجه حرارت فضای درونی ساختمان را بشناسیم و سپس با توجه به نیازهای حرارتی طرحی و شکلی مناسب را انتخاب کنیم تا هم تعادل حرارتی و احساس آسایش به دست آید و هم هزینه های مربوط به دستگاه های حرارتی و برودتی به حداقل خود برسد.

عمده ترین عوامل مؤثر در حرارت بنا عبارتند از:

  •  تقریبا تمام عوامل مؤثر در نورگیری بنا
  •  شكل بام و جنس مصالح به کار رفته در آن
  • ارتفاع سقف نسبت به کف
  • ضخامت دیوارها،دیوارهای عایق
  • تعداد لایه های به کار رفته در بام یا سقف، جداره یا دیواره و پنجره ها

تهویه عرضی ساختمان چیست؟

در اقلیم بسیار گرم ساختمان باید به گونه ای طراحی شود که حرارت خارج را به خود جذب نکند، به ویژه حرارتی که توسط اشعه مستقیم آفتاب تولید می شود. در این نواحی بایستی سعی کنیم از بام های گنبدی استفاده کرده زیرا اولاََ انحناء و قوس بام باعث می شود تمام انرژی خورشیدی جذب نشود و همواره بخشی از آن در سایه قرار گیرد، ثانياََ توسط این نوع بام ها ارتفاع سقف نسبت به کف بنا زیاد می گردد و لذا فضای داخل دیرتر گرم می شود.

ضخامت بام و یا دو جداره بودن آن نیز بهتر می تواند حرارت داخلی را از افراط و تفریط حفظ کند. جنس این گونه بام ها بهتر است از مواد گلین (کاهگل) باشد، زیرا حرارت ناشی از تابش شدید خورشید در سطح آن ها متراکم می شود و کمتر نفوذ می کند. استفاده از دیوارهای ضخیم یا دولایه و یا دیوارهای عایق حرارت از دیگر موارد کنترل دمای این گونه بناها است.

احداث سایه بان ها و ایوان های وسیع سرپوشیده

احداث سایه بان ها و ایوان های وسیع سرپوشیده برای ایجاد سایه نیز توصیه می شود. دریچه ها و پنجره های بنا را باید از تابش مستقیم آفتاب دور نگه داشت و حتی الامکان آن ها را درجبهه شمالی ساختمان تعبیه نمود (در مناطق گرم نیم کره شمالی).

به علاوه در و پنجره ها باید به گونه ای نصب شوند که از حداقل آفتاب در تابستان و حداکثر آفتاب در زمستان استفاده شود. ارتفاع در و پنجره و کشیدگی سایه بان ها نیز مهم است. بعلاوه استفاده از بادگیرها همانند بادگیرهای سنتی یزد، گناباد و تهویه عرضی (قرینه نمودن درها و پنجره ها برای ایجاد كوران) از دیگر تمهیدات لازم برای کنترل حرارت در مناطق گرم است.

برعکس در آب و هواهای سرد و بسیار سرد طرح و شکل ساختمان و حتی مصالح به کار رفته در آن باید به گونه ای باشد که بتوان حرارت درونی بنا را حفظ نموده و از خروج آن ممانعت بعمل آورد. در این گونه مناطق بام های مسطح مناسب هستند، زیرا به نسبت حداکثر جذب انرژی خورشیدی صورت می گیرد و گرمای بیشتری به محیط و فضای داخلی بنا وارد می شود.

آسفالت و قیر اندود نمودن بام

آسفالت و قیر اندود نمودن بام به غیر از ایجاد مقاومت در برابر وزن برف به علت رنگ تیره انرژی بیشتری را کسب می کند. در این مناطق دوجداره بودن سقف یا بام و دیوارها، استفاده از دیوارهای ضخیم با عایق و امثال آن نیز تبادل حرارت بیرون و درون بنا را کم می کند.

ارتفاع سقف باید کوتاه باشد تا فضای درون زودتر گرم شود. درها و پنجره ها حتی الامکان رو به آفتاب و به گونه ای باشد که حداکثر انرژی خورشیدی را دریافت نماید. دو جداره بودن پنجره ها و شیشه ها و خودداری از احداث بالکن و سایه بان و نظایر آن از دیگر توصیه های معماری خاص این مناطق است.

 

آسفالت و قیر اندود نمودن بام

برای طراحی داخلی، طراحی نقشه و طراحی نما ساختمان می توانید سفارش خود را به صورت آنلاین در سایت ما ثبت کنید!!

 

بیشترین ها
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

توسط
تومان